9 FEBRUARI 2015

Ik droomde van mijn vader en hij zei:"kind je hebt maar EEN VADER en je jeugd kan je niet HERDOEN.

Geef geen liefde aan diegene die je ontberend kind zo schattig vindt, het eindigt alleen maar als roofbouw op je psyche.

JE HEBT JE VERGIST. Het was IK... IK JE ENIGE ECHTE VADER

waarnaar het hunkerend verlangen bleef, omdat er geen ruimte was OM MIJ LIEF TE HEBBEN.

Sla je vleugels uit en kom de man tegen die weet wat liefde is, en je een bespreekbare en evenwaardige relatie biedt.

En een man die zichzelf een vaderfiguur noemt. Ach, hij is slecht een pijnlijke SCHIM die in je achter blijft.

Want er is maar EEN VADER en dat ben ik, LEONARD DE SCHAUWER

die jou het licht gaf.

En weet, als ik je iets zou geven zou ik het nooit afpakken".

LEONARD DE SCHAUWER
grafzerk (mijn vader)
1917 -1981

                                        24 JANUARI 1983          

Toen vertraand verdriet me eindelijk verliet

kon ik 't pas slopen.....

Mijn vader en ik, we bouwden

een mooi haardloos huis,

waar ijskegels de deuren dichten,

waar wonderlijke witte rijm

de voegen hechten en

wijdse winterbloesem de vensters sloten.

Zonlicht was er vreemd en over 't dak

zweemde geleend gelach.

Zo lang, veel te lang werd er gezwegen.

Zoveel is nooit geweest, nooit gedurfd.

We lieten de akkers van verlangens

tot korsten verdorsten.

Wanneer hij ging heb ik begrepen........

Lydia De Schauwer